Plaatjes draaien
Couw heeft nu een platenklem en dan moeten er natuurlijk platen gedraaid worden. Gisteren was het weer een klein feestje bij couw thuis. Hier een overzichtje:
- Mel Brown - Big Foot Country Girl. Onlangs bij dmmds&d2ehpz gekocht. Deze quadrophonische LP op het Impulse! label werd in 1973 geperst, zat toen maar liefst 30 jaar in de krimpfoelie totdat couw hem daaruit bevrijdde. Blij toe. Want: lekkere plaat! Meneer Brown is er eentje van de blues. Het druipt ervan af. En dat is best bijzonder want fusion en andere electronische muk, daarvan vind je ook het nodige. Ondanks alle electronica, ondanks alle fuzz (hellyeah!), wah-wah en wokketsjikk, ondanks een accordion (sic!) weet meneer Brown een boel persoonlijkheid in de plaat te leggen. Zijn gitaarspel is fantastisch. Jammer genoeg niet op CD verkrijgbaar (dwz totdat couw zijn eigen AAAD fabriekje begint).
- Herbie Hancock - Head Hunters. Beetje aan de bias (anti-skate) en de down-force zitten pielen. Deze muziek ken ik behoorlijk goed van CD en de LP liet een veel te bonzige bas horen naar mijn smaak. Een klein beetje bijstellen en ook een goedkoop platenspelertje toont dat er veel meer in vinyl zit dan menigeen wil toegeven. Het stereo beeld is stukken beter en de bass lekker droog en zuiver. O ja, fantastische plaat (vond ook de vrouw), maar dat wisten jullie natuurlijk allemaal al, toch?
- Lonnie Liston Smith - Expansions. Het blijft een rare plaat. Smith zoekt een weg door de toenmalige jungle van jazz, rock, embryonale disco, soul, pop en fusion. In elk geval heeft hij een verdraaid leuke plaat gemaakt.
- Wes Montgomery - Boss Guitar. Lekkere plaat met orgel-drums-gitaar trio. Het wordt al een beetje rustiger in huize couw...
- Jim Raney - Momentum. Wederom een gitarist die de trein bestuurd en de trein raast er wederom rustig maar uiterst doelgericht vandoor. Naast Raney speelt Richard Davis bas en Alan Davidson drums. Lekker relaxed moet ook de vrouw gedacht hebben want die ging bij kant B naar bed.
Nu couw de tent voor zich alleen heeft en nog lang niet moe is gaat hij maar eens lekker uitpakken.
- Lionel Hampton - Star Dust. Een live opname uit 1947. Het titelstuk bestaat uit een aaneenrijging van meer dan briljante solo's. Willie Smith bijt het spits meer dan waardig af op alto. Charlie Shavers volgt op trompet die af en toen de eenzame Mexicaan op de stadsmuur speelt. Dan Corky Corcoran op tenor met een solo die van Lucky Thompson had kunnen zijn (brrrrrrrrrrrrrrrrrr). Vervolgens Slam Stewart op bas; Slam speelt arco en neuriet over de gespeelde basviool mee, hetgeen zijn ongewoon melodieuze basspel onderstreept. Tommy Todd volgt met een lekkere lichte piano solo, al snel afgewisseld door Barney Kessel op gitaar met een korte maar leuke solo. Dan barst Lionel himself los (op de deurbellen). Die heeft niet één leuk idee, die heeft niet twee leuke ideeen of misschien vier, nee die heeft ontzaglijk veel fantastische ideeen. Hampton verkent het hele terrein en houdt ook niet op. Een lied is herschapen. Ook de platenbazen moeten van Hampton's spel onder de indruk zijn geweest want hoewel hij op de overige drie nummers niet meespeelt werd op de hoes zijn naam toch het grootst geschreven. Die overige drie nummers zijn trouwens ook niet niks. Vooral Corky Corcoran, mij verder onbekend, imponeert. Hoewel hij op The Man I Love meer een Webster dan een Thompson spel speelt. Slam doet zijn truukje abermaals met groots effect en succes.
- George Gershwin - Rhapsody in Blue gevolgd door American in Paris, beide onderdeel van een 3LP Anthology die couw onlangs kocht. Als afsluiter omdat couw toch ook al een beetje moe wordt. De Rhapsody is in een majestueuze opname uit 1944, Oscar Levant speelt piano met het Philadelphia Orchestra. Op American, eveneens in 1944 opgenomen, speelt het Philharmonic Symphony Orchestra of New York. Jagersmuziek, arme konijntjes.
|
Tip Midas Dekkers' keuze uit de Fotocollectie Nederland
|
Dil's Kado
 Ter gelegenheid van ons huwelijk kregen we van Dil een fantastisch cadeau. Hij zou enige tijd na onze trouwerij een tijdlang in Schotland een werkvakantie houden en wij mochten na zijn terugkomst een van zijn werken uitzoeken en meenemen. Voor aan de muur.
Dat wij juist vorige week in Nederland waren kwam dus erg goed uit. Eens te meer omdat Dil zijn werken nog niet aan het grote publiek had getoond en ter verkoop had aangeboden. De keus was daarmee groot en moeilijk. Want lieve lezertjes, even tussendoor: wat Dil zo op het doek (in dit geval papier) kletst is geen kattepis!
We hebben een 50-tal werken aanschouwd, voornamelijk krijttekeningen, in de eerste doorgang zonder veel gepraat. Bij de tweede doorgang kregen we de opdracht te roepen als een werk ons beviel opdat het met andere favorieten opzij kon worden gelegd voor de uiteindelijke laatste ronde. Let op lieve lezertjes: dit was geen gemakkelijke opgave! Ook al waren een paar werken "off-limit", omdat Dil daarvoor al een al dan niet bekende koper op het oog had.
Een tiental werken lag even later op de grond. Ze werden stuk voor stuk vakkundig met een stukje karton "ingelijst" om ons aldus een indruk van het uiteindelijke resultaat aan onze Duitse muur te geven. Een van de uitverkoren werken hing echter al aan de muur, mooi simpel lijstje erom; tegenover de ander werken die op de grond in hun provisorische passe-partout enorm oneerlijk in het voordeel, ook omdat veel van Dil's werk beter van een afstandje bekeken kan worden. Simpel als wij zij hebben wij natuurlijk voor dat werk gekozen. Ik troost mij met de gedachte dat Dil het ook de moeite van het (vroege) inlijsten waard vond.
Ingelijst zijn ze weldra allemaal, de nieuwe werken van Dil. Dan heerst namelijk het open atelier in Utrecht en dan kan iedereen zijn laatste werken van een afstandje komen bekijken. De lieve lezertjes zullen door Dil persoonlijk nog wel uitgenodigd worden, maar couw kan hen alvast zeggen dat het de moeite meer dan waard zal zijn. Als de een of andere lezer nog lege plekken aan de muur heeft of plakaten waar zij/hij al lang op uitgekeken is...
couw & vrouw zijn ontzettend blij met hun aanwinst. De ideale plek hebben zij nog niet gevonden. De woning wordt op het moment verheringericht en dat zijn altijd onzekere tijden. Hoe het ook zij, het hangt aan de muur en doet zijn werk: bij daglicht is het een open en vriendelijk landschap, 's avonds bij een peertje werken de kontrasten feller en dreigender. Bij dimlicht worden de wolken nog majestueuzer dan de bergen zelf. Dil heeft ons ook verteld en zelfs op de kaart getoond waar precies in Schotland hij de prent gemaakt heeft. Omdat het een meer dan zomaar gezellige avond was, ben ik dat natuurlijk weer vergeten.
|
Vrij knuppelen!
Scroll ook even door dit.
|
Wiens brood men eet...Kok nu akkoord met 'zelfverrijking'
'Exhibitionistische zelfverrijking'. De doorgaans ingetogen PvdA-premier Wim Kok was in 1997 ongebruikelijk hard in zijn oordeel over topbestuurders uit het bedrijfsleven die vele honderdduizenden guldens per jaar verdienden aan opties, bonussen en salarissen.
Hoe anders is het commentaar van ING-commissaris Kok anno 2003. Kok en zijn collega-toezichthouders gingen deze week akkoord met een zeer stevige salarisverhoging van de top van de bankverzekeraar. ,,Het is vrij simpel. Er bestaat een grote achterstand op gebied van loon bij het bestuur. Dat heeft een onderzoek keurig in kaart gebracht. We hebben daarbij echt niet naar de salarissen van Amerikaanse concurrenten gekeken. Lonen zijn een concurrentiefactor. Het zou niet goed zijn als het management wegloopt wegens een te laag salaris. Je vist in dezelfde visvijver.''
Kok en zijn collega-toezichthouders namen eergisteren 'het principebesluit' dat de loonachterstand van de ING-top binnen drie jaar moet worden weggewerkt. Die zou zo'n 40 procent bedragen en er moest 60 procent bij om het topmanagement binnenboord te houden. Dat getal wil Kok niet in de mond nemen. ,,Het wegwerken van die achterstand is een uitgangspunt. Of dat 40 procent is, kan ik u niet zeggen. Dat zou ik moeten berekenen. Ik heb liever dat u dat navraagt bij ING zelf.''
Wat wel vaststaat is dat de ING-bestuurders dit jaar kunnen rekenen op een plus van 'minimaal' 15 procent. Daarmee komt topman Kist, die in 2002 een basissalaris van 708.000 euro ontving (exclusief opties en bonussen), op tenminste 814.000 euro. Collega Fred Hubbell, in 2002 goed voor 1,37 miljoen euro, kan dit jaar minimaal 205.000 euro extra tegemoet zien. |
|
Tijd?Ik heb wel een onderwerp om over te loggen, maar helemaal geen tijd om het allemaal goed uit te zoeken, laat staan er coherent over te schrijven. En om hier geen halve stukken te plaatsen, stel ik die post nog maar even uit. Geduld, lezer!
In de tussentijd kunt u fijn op bezoek bij de bloedige gravin die vandaag precies 389 jaar geleden overleed.
|
Keerpunten in de Wereldgeschiedenis (12)er is er een jarig...
|
in de mail:
Geachte collega's,
Het bericht over de nieuwe functiebenaming, die in lijn is met de naamsverandering van het Algemeen Rijksarchief in Nationaal Archief en ook internationaal gangbaar is, moet voorlopig worden opgeschort. Bij het ministerie vindt men het kies dat hierover eerst de staatssecretaris wordt ingelicht. Tot nader bericht hierover dient u de oude titulatuur (directeur Nationaal Archief, cq. Algemeen Rijksarchivaris) te handhaven. Excuses voor het ongemak. |
|
Ondergingen we vorig jaar al de naamswijziging van het aloude prachtig archaïsche "Algemeen Rijksarchief" naar het voor angelsaxischen zo veel begrijpelijker "Nationaal Archief", zojuist krijg ik te horen dat de verengelsing van het nederlandse historische erfgoed definitief is doorgezet. De hoge baas heet voortaan niet meer "Algemene Rijksarchivaris", maar "Nationaal Archivaris"...
Mag ik even een teiltje, er wil een Nationalarchivar naar buiten :-/
|
Vakaaaaaeeeentie
Couw en vrouw hebben vakantie en zijn nu in Nederland-vakantieland. Met alle verplichtingen en familie blijft er voor loggen weinig tijd. Dus laat het zweepje maar in het vet als couw onverhoopt mocht verzaken.
Vanavond gaan we gezellig met polter en Lx eten (polter schuldt ons nog een sorbet) en naar het concert van SFeQ. Dil brengen we later zijn laatste kind later deze week nog voorbij.
|
Keerpunten in de Wereldgeschiedenis (11)
|
Gelooft U het?Het is veel te warm om te slapen. Het lijkt hier tegenwoordig wel Corsica, al hoefde ik daar niet om zes uur op om naar mijn werk te gaan. Nou ja, in het depot is het tenminste gewoon 18 graden, en ik heb daar nog genoeg te doen.
Dan volgt nu de weersverwachting voor aanstaande vrijdag (volgens Meteoconsult):
36 graden in Utrecht? 37 graden in Midden- en Oost-Brabant? Ik geloof er niks van (en hoop dat ik daar gelijk in heb: zaterdag ga ik Lx helpen verhuizen. Ze bezit onder andere een piano...).
P.S.: helaas heeft ook het KNMI het over plaatselijk 36 graden...
|
De jeugd van tegenwoordig...
Dit weekend was couw getuige van een interessant tijdverdrijf aan een van de armen van de Havel in de stad Potsdam. Ik kan me eigenlijk niet meer zo goed herinneren wat wij vroeger zo deden op dagen waarop het kwik meer dan dertig graden aangaf. Met dure fietsen het water inrijden, dàt in ieder geval niet. Dat weet ik zeker.
|
TropischLangzaamaan maak ik me op voor de hondsdagen die voor de deur staan. Was het het afgelopen weekend al aardig warm, het journaal voorspelt voor dinsdag t/m donderdag 31 graden gemiddeld, een temperatuur die in ons moerasklimaat niet echt prettig meer te noemen is. Ik ben blij dat ik moet werken: de hele dag in een depot van 18 graden verblijven, is verre te verkiezen boven die loommakende warmte.
|
Mis!Voor een bezoeker ben ik tussen neus en lippen door al een paar dagen op zoek naar verslagen over het mislukte bombardement van 3 maart 1945 op het Haagse Bos. De Duitsers haden er een lanceerplaats van V2's ingericht, die uitgeschakeld diende te worden. Uit de inmiddels gevonden verslagen blijkt dat de RAF - tegen de afspraken met de nederlandse regering in - voor het bombarderen gebruik maakte van zogenaamde medium-bombers, die hun bommenlading van grote hoogte lieten vallen. Door dit te doen liep de bemanning minder risico door de Duitsers uit de lucht geschoten te worden, maar liet de precisie van het bombardement nog al eens te wensen over. Zo ook in dit geval: grote delen van het Bezuidenhout en het gehele Korte Voorhout werden in de as gelegd, terwijl de V2-insatallaties niet eens werden geraakt.
Navolgend de tekst van een van de rapporten die vanuit Nederland Engeland wisten te bereiken (inclusief een mooi voorbeeld van alternatief gebuik van huis Ten Bosch): 
RAPPORT BETREFFENDE DE BOMBARDEMENTEN OP DEN HAAG
D.D. van het rapport strekt zich uit over de periode van half Februari tot en met 5 Maart, de datum waarop schrijver dezes Den Haag verliet.
Vanuit Den Haag worden regelmatig V2's afgeschoten op zeer verschillende plaatsen, in hoofdzaak vanuit de Wassenaarsche kant. Andere plaatsen waren:Kerkhoflaan (1x)
Keitel (1 enkele week)
Ockenburg (vrij lange periode)
Te Werve bij Rijswijk. De laatste tijd werden ze in hoofdzaak afgeschoten vanaf het buiten van den Heer Jochems en de belendende buitens, gelegen vlak ten NoordWesten van het viaduct over de straatweg Den Haag-Leiden.
Een opslagplaats der V2's is gevestigd in het overgebleven gedeelte van het "Haagsche Bosch", aan de kant van de Benoordenhoutscheweg. Van daar voert een smal spoor naar het paleis van H.M. de Koningin, het huis "Ten Bosch". In de stallen wordt daar iets aan de projectielen gedaan. Vervolgens worden zij per auto vervoerd naar de afschietplaatsen.
De benoodigde oxygeen en alcohol worden in tank-wagens gehaald meestal van het SS-spoor.
Het aantal afgeschoten V2's is niet groot. Maximaal 15 per dag, waarvan ruim genomen zeker 40 à 50% mislukken.
In de tweede helft van Februari kwamen typhoons Den Haag bombardeeren. De bommen werden vooral geworpen bij de startplaatsen te Wassenaar en in de omgeving van het huis "Ten Bosch".
De doelen werden niet getroffen, want het afschieten ging, zij het met enige vertraging, regelmatig door. Alleen één keer is er een onderbreking van anderhalve dag geweest, toen nl. de spoorverbindingen door bombardementen werden verbroken en dus de aanvoer van de benoodigde vloeistoffen niet meer mogelijk was.
Dit is naar ik meen ook het eenige doeltreffende middel om wat Den Haag betreft, het afschieten te stoppen. Natuurlijk geldt dit niet alleen voor de spoorverbinding Utrecht-Den Haag, maar ook Leiden-Den Haag, en Rotterdam-Den Haag.
Dit missen van het doel bracht evenwel mede, dat de bommen schade aanrichtten. Er was een bom gevallen op de Mauritskade, die naar men denkt, bestemd was voor de gebouwen van de Sicherheitsdienst, hoek Javastraat-Nassaulaan. Een bom viel op het dak van de Eerste Kamer en bracht daar vernielingen aan. Wij dachten, dat deze bestemd was voor hotel "De Twee Steden". Daar is slechts een zeer onbelangrijke commando-post gevestigd.
Een zeer goed schot trof de Ortskommandantur en de daarnaast gelegen "Groote Club" op de Lange Voorhout.
De "Club", waarin Duitschers zaten, werd vernield, de Ortskommandantur werd volkomen vernietigd. Veel slachtoffers.
Verder een bom, die viel in de Spuistraat, tegenover de Cafetaria, thans gaarkeuken, waar een lange file stond te wachten.
In het Bezuidenhoutkwartier brachten ook enkele bommen schade aan menschen en huizen toe.
Op Zaterdag 3 Maart verschenen, naar schatting, 40 bommenwerpers te 9 uur v.m. boven Den Haag, die vermoedelijk het Haagsche Bosch, enz. wilden bombardeeren.
De squadrons zaten hoog en er was een krachtige N.W. grondwind. De uitgeworpen brand- en brisantbommen kwamen in het Bezuidenhoutkwartier terecht, welk kwartier thans vrijwel in zijn geheel onbewoonbaar is geworden. In dit kwartier woonden ongeveer 100.000 menschen, die dezelfde dag nog moesten evacueeren, daar de huizen voor zoover zij nog bestonden, onbewoonbaar waren door glasschade, scheuren, ingestorte plafonds, enz. Het grootste gedeelte van deze menschen is opgenomen door Voorburg.
In groote trekken is de schade als volgt:
In het algemeen zijn geheel vernietigd: (de huizen zijn ingestort of uitgebrand):1e helft van 1e Van den Boschstraat;
de geheele Juliana van Stolberglaan;
de Theresiastraat tot aan de Laan van N.Oost-Indië;
1e gedeelte van de Laan van N.Oost-Indië tot aan de Juliana van Stolberglaan;
de Adelheidsstraat;
Verschillende van genoemde, mij onbekende, zijstraten van de Juliana van Stolberglaan. Maar ook in het overige Bezuidenhoutkwartier is ontzaglijke schade ontstaan door branden en instortingen.
Een uitzondering vormt het meest N.W. gedeelte; nl. de Karel Reinierskade en het daaraan aansluitende deel van de Schenkkade, waar alleen ruitenschade is. Dit is ook het geval bij de dichtst aan het spoor gelegen straten: Charlotte de Bourbonstraat. Ik heb dit terrein op drie achtereenvolgende dagen bezocht, weet dus niet al de details.
Maandag woedde nog een enkele brand. Den Haag bezit vrijwel geen blusschingsmateriaal meer.
Het aantal gewonden is buitengewoon groot. Alle ziekenhuizen waren overvol. Het aantal dooden schatte men aanvankelijk op 1000-tallen, doch werd Maandag teruggebracht op 100-tallen.
De schade bleef echter niet beperkt tot het Bezuidenhoutkwartier, want er vielen ook bommen op de Korte Voorhout en omgeving. Hier is de schade:
de Prinsesse Schouwburg werd vernield, evenals de Industrieële Club en de Fransche Legatie. Bovendien het oudste huis van Den Haag, waarin de Krijgsschool gevestigd was, staande op het Smitswater.
Door de brand werden vernietigd de volgende plaatsen:Hotel "Paulez";
Het Topografisch Instituut;
Het huis van den Commissaris van de Koningin;
Het Prov. Gouvernement;
Het Paleis van Justitie;
Het gebouw der Algemeene Nederlandsche Verzekeringsmaatschappij;
De Katholieke Kerk aan de Prinsessegracht;
Terwijl een bom viel achter het Bethlehem Ziekenhuis, hetwelk ontruimd werd.
In totaal zijn 4 kerken vernietigd; nl. 3 Katholieke kerken, waarvan 2 in het Bezuidenhout en 1 Engelsche Kerk. De schade is enorm en daarmee is een groot deel van Den Haag onbewoonbaar geworden, hetgeen niet te onderschatten is, omdat reeds een groot aantal woonwijken in verband met Duitsche verdedigingswerken werden afgebroken (omgeving Houtrust). Men is echter er in geslaagd de menschen op te nemen, hoewel de grens nu bereikt is.
Zondag 4 Maart overwogen de Duitschers om ook Den Haag te evacueeren, vermoedelijk ook wel omdat men dacht een goede buit te hebben. Maar dit plan werd tegengehouden door den N.S.B.-burgemeester W. en het Bureau Afvoer Burgerbevolking (overigens ook onder leiding van den zeer zwakken president, Directeur M.), onder het motief, dat de menschen reeds waren opgenomen en dus noodzaak ener evacuatie niet aanwezig was. Hoe dit dispuut is afgeloopen weet ik niet.
De stemming onder de burgerbevolking is sinds het bombardement zeer anti-Geallieerd geworden.
Men was reeds ten zeerste prikkelbaar door de schaarse voeding. Men kwam nu heelemaal in een noodtoestand en de verwijten richtten zich in de eerste plaats tegen de Geallieerden.
Ik herhaal dat de eenige afdoende wijze tot nu toe is gebleken, het afsnijden der spoorwegen, waarbij ik nog vergat op te noemen, de 2de spoorlijn vanuit Rotterdam, gaande vanaf het Hofplein aldaar via Pijnacker-Voorburg en Station Laan van N.Oost-Indië naar het H.S.
10 Maart 1945
|
De eerste reactie van de nederlandse regering, per telegram (gedateerd 3 maart 1945 - er staat helaas niet bij aan wie):
Please stop soonest that crazy pirate work about The Hague. If you think necessary bombing rocket targets is your sake but do not smash only houses again. Until now not single rocket target has been hit. Germany lays some hundred kilometers more East.
|
|
Dear Mr Berlusconi,
I am writing to you to pose questions that I believe the public has a right to hear the answers to. As this can no longer occur through the Italian courts, such questions should be posed and answered in public.
On April 28th 2001, we published a cover story entitled “Why Silvio Berlusconi is unfit to lead Italy” and a four-page investigation “An Italian story”. We sent you a letter on April 11th 2001, containing 51 questions, that stated: “The Economist intends to publish shortly a feature on your business career and on the various investigations into you and your companies that have been carried out by the Italian magistracy during the last seven years”. You did not reply.
On May 2nd 2001, you filed a writ for defamation against The Economist in the Rome court. As you will know, this court has not yet ruled on your suit.
In light of the above, we are writing to you by way of open letter and challenge you to answer our further set of questions in a similar open, public fashion.
|
|
|
|
DRIEPINTER
|
Driemanslog
Uitgangspunten
1. Dit log gaat niet noodzakelijkerwijs over bier en/of melk
2. Elke logger post wanneer het hem uitkomt
3. Noch op het aantal posts, noch op het tijdstip van posten is een beperking van kracht
4. Niemand grijpt in in andermans postings
5. Algemene normen van fatsoen en betamelijkheid (onderling te bepalen onder het genot van enige alcoholische versnaperingen) worden in acht genomen
|
|
|
LINKS
|
|
|
ARCHIEF
|
|
|
|
|
|
|
